Brawo i gratulacje :)

Wielkie gratulacje. Otfin, trochę spokojniejszych z nami treningów i będziesz widział wszystkie strzałki na wyścigu, wyostrzy Ci się wzrok. Iza Wielka.

Gratulacje Iza!!!Świetna jazda. Grzegorz czekam na sprawozdanie pisemne:). W takim gronie i z takim wynikiem to ścisła czołówka, do której się dobijasz, co będzie dalej? Wielkie brawa harpaganie.

Super wyniki! Gratuluję.

Gratulacje 👍🏆

Otfin jak chcesz to potrafisz diable.Brawa dla was .Dziękujemy

Dłuższych tekstów na tym sprzęcie nie idzie puścić , dlatego tak szatkuję . Pełny raport z KK z dedykacją dla Andrzeja , żeby ogień rywalizacji kolarskiej nie wygasł i powróciły piękne i radosne chwile w tak bardzo ulubionych przez Ciebie maratonach ! Jedziemy ._._. ._Piątek rano, rzut oka na listę startową i zacieram łapy z radości . W mojej grupie czwartej jest pierwsza trójka z generalki w Radkowie , w tym lider całego cyklu H. Bentlewski . Remik Ornowski , który dołożył mi w Radkowie ponad 25 min , pojedzie pewnie sam we własnym wyścigu . Później okazało się , że w pierwszej 6 open , czterech było z mojej grupy . Spakowanie szmat , pogłaskanie czarnuli i z moim serdecznym druchem Kazikiem jedziemy po przygodę ! Jechaliśmy przez Czechy wjeżdżając do Polski w Baboszowie . Kilkanaście lat mnie tam nie było i chciałem przy okazji sprawdzić część trasy zawodów ze sławnymi dziurami w okolicach Różanki również . Z relacji z poprzedniej edycji KK , to dziur zdecydowanie ubyło . Pętla Niemojów , Różanka , Gniewoszów ma niecałe 30 km. Asfalt nówka do krzyżówki chyba na Leśną w prawo za Niemojowem . Dopiero " fałszywy "podjazd pod Różankę pełen dziur ok . 2 km . Zjazd do wioski to powrót koszmaru z Radkowa . Tragedia o dług. ok. 3 km . Najdłuższy podjazd ok 4 km jest kapitalny , z małym odcinkiem 100 metr. na ok. 500 metrów przed bufetem . Na zjeździe do Niemojowa przed skrzyż . na Porębę odcinek ok. 200 dziurawy . W porównaniu z Radkowem nie ma porównania , tam jest horror i terror na 20 km. jednej pętli .

Dalej jedziemy do Zieleńca po odbiór pakietu i z górki na pazurki na kwaterę do rodzinnej Ścinawki Dolnej ok.28 km od Zieleńca . Sobota rano, 7.10 wyjazd 8.06 startuje moja grupa. Trochę późno a tu po 2 km , przed Suszyną droga zablokowana przez straż usuwającą zwalone drzewo po nocnej burzy . To były nerwowe chwile !Inną drogą nie zdążymy , musimy czekać . Strażacy mówią 15 minut i będzie przejazd . Po drodze na start wbijam się w strój i na miejscu jesteśmy 8.03 akurat startuje Iza . Za dwie minuty moja grupa . Ledwo zdążyłem . Po Tatrze gdzie też na styk był dojazd na start , żadnych wniosków nie wyciągnąłem . Element zdecydowanie do poprawy , jeszcze Otfin nie wystartuje a pampers już jest pełen ze strachu . Start ! Pierwsze 2 km ostro w dół a później do Mostowic do granicy 8 km po płaskim i delikatnie w dół , dlatego rozgrzewka nie jest taka ważna . Pogoda wilgotna i zagęszczona mgłą to poniżej Zieleńca a na górze grzeje słonko i jest rześko . Tak również ruszyliśmy na pierwszy podjazd pod Orlickie Zahory . Długi ok 6 km , o nachyleniu śr.ok 6-7% . Remik zaczął swój taniec i powoli odczepiał wagoniki . W połowie podjazdu ząbek wyżej i odczepiony zostałem i ja . Za długi dystans , żeby wszystko co najlepsze wyłożyć na starcie ! Jeszcze z 1 km jechał za Remikiem lider i został też odczepiony klnąc pod nosem , że jest za stary , za ciężki i za mało jodu w górach ( Heniek jest z nad morza ) a tamten to talent jakich mało .

Remika dopiero zobaczyłem na mecie uśmiechniętego i przebranego gdzie ja wjechałem ugotowany na twardo . Kto najdłużej się za nim utrzyma ma pewne 2 miejsce . Zostało nas trzech : lider , ja i kol .Michalski z kat. 3 , którą zresztą wygrał . Chłopak jest z Poznania , jeździ głównie mtb i cały czas powtarzał ; że po górach nie jeździ i tak mu odjedziemy . Zmiany faktycznie dawał najsłabsze ale starał się . Ktoś się podłączył , ktoś odpadał ale trzon pościgowy stanowiła nasza trójka . Zjazd do Destiny , który za 30 min pokonywaliśmy podjeżdżając go , wiedzie przez las po niezbyt najlepszej nawierzchni . 6 km , ok 8 % . Oleśnica ,Sedlonow , niezła sztajfa tam jest , pierwszy bufet i do góry na Orlickie Zahory tam gdzie niedawno zjeżdżaliśmy . Pierwszy odpadł Heniek ; mówi , że jest za gruby i aklimatyzacja mu nie wyszła. Przed szczytem ok 1 km dogoniłem z drugiej grupy startowej bardzo " lubianego " kol. Kubika z kat 2 . Mijając go dałem ząbek niżej żeby nie dać mu złudzeń , przy okazji zostawiając kol . Michalskiego . Tam już targałem ile było pod nogą . Na szczycie 300 przed sobą zobaczyłem grupkę kol . Paterka , która wystartowała 4 min wcześniej . Zjazd szeroki , z dług . prostymi , szerokimi zakrętami i dobrą nawierzchnią pozwalał momentami targać 80 dych . Na granicy czekał Kazik z pierwszym bidonem. I tam popełniłniłem koszmarny błąd !

Zamiast po skręcie w prawo jechać prosto na Niemojów , skręciłem w lewo do góry na Międzylesie . Oznakowania na trasie bardzo wyraźne , drogę znałem a i tak pojechałem źle . Po prostu , zapatrzyłem się na grupkę 3 osobową , która była 100m z przodu i znikała na pierwszej serpentynie . Jakieś krzyki słyszałem za sobą ale nikt mnie nie zatrzyma , jestem harpagan w gazie i zaraz ich dopadnę ! I nagle coś mnie olśniło ; Dlaczego ja jadę pod 6% górę jak powinno być po płaskim ? Oglądam się za siebie , nikogo nie widać i głupią musiałem mieć wtedy minę ! Całą przewagę mozolnie wypracowaną zaprzepaściłem , ciekawe co sobie pomyślał kol . Paterek i spółka , którzy stracili 2 h błądząc . Z licznika na mecie odczyt 800 m za dużo . 400 do góry i z powrotem . Nie wiem ile straciłem czasowo ale wiem ile straciłem sił żeby dopaść grupkę lidera PP . 20 km gonitwy i na podjeździe pod Gniewoszów byłem tam gdzie byłem przed akcją pod Orlickie Zahory. Po drodze mijałem ludzi , których prześcignąłem wcześniej , miny mieli bezcenne ; dubla nam robi czy cuś ? A kol. Kubik wypalił ; on musi być z mega skoro tak ciśnie . Trochę dychnąłem i dalej w trójeczkę kręcimy . Na bufetach Kaziu robił swoje , koledzy z ucieczki stawali za każdym razem a ja grzecznie na nich czekałem . Żar lał się z nieba , grubo ponad 30 stopni , to są moje ulubione warunki . Dużo trasy przebiegało w cieniu , teren słabo zaludniony a atmosfera i widoki pierwsza klasa . Na podjazdach tempo nadawałem tylko ja a zjazd i płaskie po równo z Heńkiem . Na ostatniej rundzie przed Niemojowem lider przyśpiesza i mówi żeby go nie gonić , chyba chce za jedynką . A on z krzaków wyciąga dwie butle litrowe o podejrzanym kolorze , do kieszeni i hyc za nami i nas częstuje mówiąc że smak niezaciekawy . Nie ważne , grunt że zimne , pociągnąłem solidnego gula i ._.._.

I powoli siły mnie opuszczają . 140 km ostatni podjazd pod Gniewoszów na 1 km strzeliłem . Heniek ździwiony daje zmianę chyba pierwszą tego dnia pod górę i dla mnie ostatnią. Krzyczy żebym się nie poddawał , że na bufecie poczeka . Mówię ; to jest wyścig i niech walczy o swoje ! Na szczycie miał 1.50 sek. przewagi . Na ostatnich 20 km pod wiatr dołożył mi kolejne 5 . Dla mnie to jest gigant i jeżeli w górach nie zrobisz odpowiedniej przewagi to na wypłaszczeniach połknie każdego . Nieprzypadkowo jest liderem w supermaratonach , moc jest z nim i niech będzie jak najdłużej . Wielki szacunek za postawę i jazda z Heńkiem to prawdziwa przyjemność . Nie miałem bomby , żadnego kryzysu , po prostu powoli ale szybciej niż liderowi ubywało sił. Tempo w pojedynkę do Zieleńca miałem konkret , jechałem na maxa a strata i tak rosła . Na metę ostatnie 2 km z małym przerywnikiem 8 % , wpadłem ostatkiem sił . Meta na parkingu wysypanym dość grubym żwirem , gdyby nie pan od medali ległbym z czarnulą na kamieniach . Trzymając mnie zadawał mnóstwo pytań ; A czy jedzie Paweł , czy jedzie Angela , gdzie jest Andrzej ? Tyle pytań na raz a ja tylko kiwałem głową , nie byłem w stanie nawet mówić , cały się trząsłem . Gdy doszedłem do siebie pogratulowałem liderowi , krótki rozjazd i spotkałem Szymona K . który jest wiceliderem całego cyklu i zaprosił na piwo . W sumie prawdziwy amator od pepe zaczyna regenerację a nie od rozjazdu . Dużo nauki jeszcze przedemną ! Na metę wpadła Iza i kolejne graty . Coś tam wciągnąłem na ruszta i do mamusi na prawdziwy obiad . Wieczorem powrót do Zieleńca na dekorację i pamiątkowe zdjęcia

Piękna relacja. Widzę, że poczułeś atmosferę supermaratonów, tą o której nieraz mówiłem, a której ciężko szukać w innych wyścigach. Zawsze zachęcałem niektóre osoby do startów w tym cyklu, jest dla wszystkich i tych z harpaganów i tych z pięknych przeżyć. A od kiedy Paweł i później Iza do nas dołączyli, to tworzymy na tych maratonach niezłą drużynę. Jeszcze raz wielkie brawa i gratulacje.

Po raz pierwszy startowałem w supermaratonach w stroju klubowym , przekonałem się zaraz ile nasz team znaczy w peletonie . Osoby których nie znałem gratulowali , pytali zwłaszcza o Pawła i Andrzeja , którzy odcisneli swój wkład w supermaratonach . Dwa największe harpagany tych zawodów czyli Remig i Heniek prosili abym na łamach pozdrowił Pawła , co też czynię . Bracie twa legenda jest wręcz pomnikowa . Szacun ! Na podium pan prowadzący pytał się czy ktoś w końcu zagrozi Remigowi , wyskoczyłem że za rok ja spróbuję , więc w następnej edycji nie mam wyjścia ! Pogadałem sobie z wieloma asami polskich super i ultra maratonów . Poznałem legendę kol . Kalinowskiego ! Mam słuszne lata ale czułem się jak uczeń gimnazjalny pośród profesóry uniwersyteckiej . Podsumowując . Siostry i bracia to był 7 start w tym sezonie i zdecydowanie najlepszy . Nie o wynik tu biega ale o to że po raz pierwszy umiałem się wyjechać do cna ! Żadnych kurczów , piekących stóp czy innych przypadłości . Pojechałem najlepiej jak umiałem, po za nieszczęsnym zmyleniem trasy wszystko zagrało ! Te wyścigi gdzie startuje się grupami tym się różnią od startu wspólnego, że nie wiesz na którym miejscu jesteś . Tam mniej więcej wiesz ilu odjechało, który jesteś i o co walczysz , idzie pokalkulować . W startach grupkami do końca nic niewiadomo , dlatego ciśniesz cały dystans . Gdy Heniek odjechał , jadąc na metę sam liczyłem na 3 open a okazało się że kol . z drugiej grupy był jeszcze lepszy . Czarnula po Wojtkowym liftingu jedzie jak marzenie , dopieścił ją pod każdym względem ( kurna ja jeszcze piszę o rowerze ) . Wielkie dzięki bracie za ukryte śmigło i liczę że na Czarnuli pojadę nie raz , nie dwa po jeszcze piękniejsze przygody !!! Dziękuję !

Jak zawsze takie relacje czyta się z przyjemnością, wiemy że nie każdy ma czas na pisanie relacji i komentowanie tych sprawozdań. Pomylenie trasy zdarza się nawet najlepszym, ale to chyba najwięcej boli i tak jak w Twoim przypadku szaleńczy pościg kosztuje wiele energii. Brawo jeszcze raz. Dziękuję za miłe słowa pod moim adresem, tak jak mówiłem na zawodach musisz skupić się w 100% na taktyce, trasie itd. a nie na sprzęcie. Wiadomo, niektórych defektów nie da się przewidzieć i różnie to bywa. Mam czas, warunki i chęci aby Twoje rowery dopieszczać :), zresztą ktokolwiek by się do mnie o serwis nie zwrócił, zawsze pomogę i robię to tak, jak bym robił to dla siebie.

Gratulacje,Brawo Iza, Otfin super relacja. Wiem jak łatwo pobłądzić na maratonie bo sporadycznie mi się to zdarza. :-) Dobrze że się zorientowałeś w porę bo czytałem relację Artura Paterka, który pojechał zwiedzać okolicę. Zmęczenie robi swoje. Bardzo dziękuję za pozdrowienia, tej atmosfery brakuje mi trochę bo jest świetna i nie ma takiej na żadnym innym cyklu, mam nadzieję że w przyszłym roku to się połączy i będzie tak jak było do tej pory. Z Heniem walczyłem 2 lata temu w bardzo przyjaznej atmosferze, Heniu zawsze chowa zapasowe bidony w krzakach hahaha nic się nie zmienił :-)

Gratulacje dla Was,mega relacja, aż miło się czyta. Wielkie brawa dla Was.